Şeker hastalığı veya diyabet, vücudun kan şekerini (glikoz) düzgün bir şekilde kullanamaması sonucu ortaya çıkar. Vücuttaki glikoz, hücrelerin enerji kaynağıdır ve insülin hormonu, glikozun kan dolaşımından hücrelere taşınmasına yardımcı olur. Diyabetin temelde iki ana tipi vardır, Tip 1 ve Tip 2, ve her biri farklı mekanizmalarla ortaya çıkar:

Tip 1 Diyabet

Tip 1 diyabet, genellikle çocukluk veya genç yetişkinlik döneminde başlar ve otoimmün bir durumdur. Bu durumda, vücudun bağışıklık sistemi hatalı bir şekilde pankreastaki insülin üreten beta hücrelerine saldırır ve onları yok eder. Sonuç olarak, vücut yeterli insülin üretemez ve kan dolaşımında glikoz birikir. Tip 1 diyabetin kesin nedeni bilinmemekle birlikte, genetik faktörler ve çevresel tetikleyicilerin (örneğin, bazı virüs enfeksiyonları) rol oynayabileceği düşünülmektedir.

Tip 2 Diyabet

Tip 2 diyabet, daha yaygındır ve genellikle yetişkinlikte ortaya çıkar, ancak çocuklarda ve gençlerde de görülebilir. Tip 2 diyabetin gelişiminde, vücut hücreleri insüline karşı dirençli hale gelir ve pankreas yeterli insülin üretemez hale gelir. Bu, kan şekerinin yükselmesine neden olur. Tip 2 diyabetin gelişiminde obezite, fiziksel inaktivite ve sağlıksız beslenme alışkanlıkları gibi yaşam tarzı faktörleri önemli rol oynar. Genetik faktörler de Tip 2 diyabet riskini artırabilir.

Diğer Diyabet Tipleri

• Gestasyonel Diyabet: Hamilelik sırasında ortaya çıkan ve genellikle doğumdan sonra geçen bir diyabet türüdür. Gestasyonel diyabet, hem anne hem de bebek için bazı sağlık riskleri oluşturabilir.
• Monogenik Diyabet: Tek bir gende meydana gelen mutasyonlar sonucu gelişen ve genellikle genç yaşta başlayan nadir bir diyabet formudur.

Diyabetin ortaya çıkışı karmaşık bir süreçtir ve genetik, çevresel ve yaşam tarzı faktörlerinin etkileşimi ile ilgilidir. Diyabetin yönetimi, kan şekeri seviyelerini normal aralıklarda tutmayı, diyabetle ilişkili komplikasyon risklerini azaltmayı ve bireyin genel sağlık durumunu iyileştirmeyi amaçlar.