Felç, bir kişinin vücudunun bir kısmının veya tamamının işlevini yitirmesiyle sonuçlanan bir nörolojik durumdur. Bu genellikle bir beyin felci (inme) veya omurilik felci olarak tanımlanabilir. Beyin felci, beyindeki bir damarın tıkanması veya patlaması sonucu meydana gelirken, omurilik felci omuriliğe zarar veren bir travma veya hastalık nedeniyle oluşabilir.

Felç rehabilitasyonu, felcin neden olduğu hareket kısıtlamalarını ve işlev kaybını azaltmayı ve hastanın bağımsızlığını geri kazanmasını amaçlar. Rehabilitasyon süreci genellikle multidisipliner bir yaklaşımı içerir ve bir dizi sağlık uzmanını içerebilir, örneğin fizyoterapistler, iş terapistleri, konuşma terapistleri ve psikologlar.

Fizyoterapi, felçli bir kişinin hareket yeteneğini ve kas gücünü yeniden kazanmasına yardımcı olurken, iş terapisi günlük yaşam aktivitelerini (örneğin, yeme, giyinme, tuvalete gitme) yeniden öğretmeyi veya uygun yardımcı cihazları önermeyi amaçlar. Konuşma terapisi, felcin neden olduğu konuşma ve yutma problemleriyle başa çıkmaya yardımcı olabilir. Psikolojik destek, felçli bir kişinin duygusal iyilik halini ve motivasyonunu artırmaya yöneliktir.

Felç rehabilitasyonu uzun bir süreç olabilir ve kişinin durumuna bağlı olarak değişir. Tedavi planı genellikle hastanın bireysel ihtiyaçlarına ve hedeflerine göre uyarlanır. Rehabilitasyon süreci boyunca hastaların ve ailelerinin desteklenmesi ve eğitilmesi de önemlidir. Ayrıca, felç sonrası rehabilitasyonun başarısı, erken teşhis, doğru tedavi ve düzenli takip ile yakından ilişkilidir.