Otizm spektrum bozukluğu (OSB), çocuklarda sosyal etkileşim, iletişim ve davranışlarda belirgin farklılıklara neden olan nörogelişimsel bir bozukluktur. Bu bozukluk genellikle çocukluk döneminde başlar ve yaşam boyu devam eder. Otizm spektrum bozukluğu, genetik, çevresel ve nörolojik faktörlerin karmaşık etkileşimine bağlı olarak ortaya çıkar.

Otizm spektrum bozukluğunun belirtileri arasında şunlar bulunabilir:

• Sosyal Etkileşimde Zorluklar: Otistik çocuklar genellikle diğer insanlarla etkileşimde zorluk yaşarlar. Göz teması kurmakta güçlük çekebilir, duygusal ifadeleri anlamakta zorlanabilir ve sosyal ilişkilerde uygun davranışlar sergilemede zorlanabilirler.

• İletişim Problemleri: Otistik çocuklar, dil gelişiminde gecikme yaşayabilir veya konuşma becerilerini sınırlı kullanabilirler. Ayrıca, sözlerin anlamını anlamakta zorlanabilirler ve dilin sembolik kullanımını kavramakta güçlük çekebilirler.

• Tekrarlayıcı Davranışlar ve İlgiler: Otistik çocuklar genellikle belirli ilgi alanlarına odaklanırlar ve bu alanlarda yoğun ilgi gösterirler. Ayrıca, tekrarlayıcı hareketler veya davranışlar sergileyebilirler, örneğin el sallama, parmak kıpırdatma veya belirli nesnelerle aşırı ilgilenme.

• Duyusal Hassasiyetler: Otizm spektrum bozukluğu olan çocuklar genellikle belirli duyusal uyaranlara aşırı duyarlı veya aşırı duyarsız olabilirler. Yüksek ses, parlak ışık veya dokunma duyarlılığı gibi duyusal uyaranlar, otistik çocuklarda aşırı tepkilere neden olabilir.

Otizm spektrum bozukluğu belirtileri geniş bir yelpazede olabilir ve her çocukta farklılık gösterebilir. Tanı ve değerlendirme, uzman bir sağlık profesyoneli tarafından yapılmalıdır ve çocuğun ihtiyaçlarına uygun bir tedavi planı oluşturulmalıdır.